Madame Figaro Absolut Γυναίκα

Ψές μετά απο πολύ καιρό έκατσα στον καναπέ μου. Κάνοντας zapping έπεσα πάνω στο event.
Σαν ιδέα πιστεύω ήταν καλή γιατί νοιώθω πως οι γυναίκες είναι πολύ υποτιμημένες στην Κύπρο.
Η εκτέλεση της ιδέας όπως την είδα στο γυαλί με ξενέρωσε. Δεν αντέχεται τόση δήθεν γκλαμουριά μες την actual λασπουριά της κυπριακής tv.
Με συγκίνησε η μάνα του Στέλιου Πισή που ήταν ίσως η μοναδική αληθινή μορφή που παρέλασε εψές παραλαμβάνοντας βραβείο.
Στην αρχή σκέφτηκα ότι σαν αυτήν υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες στην Κύπρο που αφιερώνουν την ζωή τους στα μωρά τους που έχουν τα ίδια ή παρόμοια προβλήματα.

Με κάλυψε όταν αφιέρωσε το βραβείο σε αυτές τις γυναίκες.

Κίτρινα ποδήλατα-Μη μ' αγγίζεις

Breathe

Είμαι στο σπίτι μετά από ακόμη μια εξουθενωτική μέρα.
Τις τελευταίες τρείς νύχτες μετά από τη δουλειά, έπρεπε να τις περνώ στο σπίτι μιας φίλης δουλεύοντας πάνω σε ένα πρότζεκτ, για τη δουλειά...
Με το που έμπαινα σπίτι έβλεπα τον δικό μου να μου κατεβάζει προβοσκίδα γιατί έπρεπε να μείνει σπίτι 2-3 ώρες με το μωρό, άσε που τον είχα να μου τηλεφωνά κατά διαστήματα για να με ρωτήσει πότε θα πάω σπίτι...
Λες και εγώ ήθελα να ταλαιπωρώ κι’ άλλο το σώμα μου και το πνεύμα μου...
Εννοείται ότι όταν είναι αντίστροφα τα πράματα δεν υπάρχει πρόβλημα.
Όταν δηλ χρειάζεται να καθυστερήσει εκείνος και είμαι εγώ μόνη στο σπίτι με το μωρό. Έτσι όμως θα μου πείς είναι το φυσικό στην Κύπρο. Να κάθεται η μάνα σπίτι με τα παιδιά της να περιμένει τον άντρα της τον «κουβαλητή».

Πφφφ! Anyways...

Μπήκα στο δωμάτιο να βγάλω τα ρούχα που φορούσα από το πρωί και για πρώτη φορά ένοιωσα να με καταπίνει ένα περίεργο συναίσθημα. Ένοιωθα ότι οι κινήσεις μου ήταν σε slow motion. Ότι -παρόλο που λειτουργούσα κανονικά, άνοιγα αργά πχ το ερμάρι, κατέβαζα αργά το παντελόνι... Μπήκα στο μπάνιο και συνέχιζα να νοιώθω το ίδιο. Σκεφτόμουν (χωρίς να το ελέγχω) ότι πρέπει να κάνω γρήγορα, γρήγορα...
Συνειδητοποιώ ότι η καρδία μου χτυπούσε με αφύσικη ταχύτητα..
Σκέφτηκα ότι παθαίνω καρδιακό, εγκεφαλικό, κάτι...

Δεν έβγαλα άχνα.

Δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχήσω για το τί έγινε ή αν πρέπει να ανησυχήσω για την παθητική στάση μου.

Πνίγομαι, θέλω αέρα......................................

Shivaree - "Goodnight Moon"

- Οχιές Διμούτσουνες -

Στην Κυπριακή πραγματικότητα κάθε γραφείο/επιχείρηση είναι πιστεύω μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Ωστόσο δεν είναι λίγοι οι χαρακτήρες και οι τύποι που συναντούμε στη δουλειά αλλά δεν θα επιλέγαμε ποτέ να συναναστραφούμε μαζί τους στην προσωπική μας ζωή. Λίγο οι κανόνες καλής συμπεριφοράς λίγο η ανάγκη συνεργασίας , καθημερινά όλοι και όλες συμβιβαζόμαστε, και συνυπάρχουμε...

Σήμερα όμως, μιας και πλησιάζουν οι γιορτές (πεταρίζω βλέφαρο), θα αφιερώσω λίγο από τον προσωπικό χρόνο μου σε δύο αγαπητούς μου συναδέλφους:

Πρώτος στην λίστα μου ο συνάδελφος μου ο Dick. O Dick είναι υπερόπτης, εγωιστής, κακεντρεχής, διπρόσωπος και γλείφτης παρόλο που μεγάλωσε σε χωριό. Υπερόπτης με οποιονδήποτε έχει κατώτερη θέση από τον ίδιο, εγωιστής με τους συναδέλφους του, κακεντρεχής με όλους, διπρόσωπος με όσους νοιώθει ότι τον απειλούν και γλείφτης με τον μάστρο. Πιστεύει τόσο ο ίδιος όσο και η γυναίκα του (η οποία σιχαίνεται την καταγωγή του) ότι είναι ο πλέον καταξιωμένος και πετυχημένος άνδρας. Όσα γίνεται να αποφύγει να κάμει ο ίδιος θα τα πασάρει σε κάποιον άλλο αλλά θα φροντίσει να κάμει γνωστά σε ούλλην την υφήλιο τα όσα έχει ο ίδιος αναλάβει.. Επίσης παρουσιάζεται συνεχώς αγχωμένος τζαι για να δείξει πόσο φόρτο εργασίας έχει, ποφυσά δυνατά σε τακτά διαστήματα. Αν αισθανθεί ότι υπερτερεί κάποιος άλλος έναντι του, θα επιστρατεύσει τεχνάσματα του τύπου «παίρνω έξω το μάστρο να του κάμω το τραπέζι σε ένδειξη της εκτίμησης μου προς το πρόσωπο του» για να έρτει στα ίσια του. Είναι πάντα ανταγωνιστικός.

Τον τελευταίο καιρό ασχολείται ιδιαίτερα μαζί μου. Επειδή με αγαπά μου συστήνει να μην δουλεύω πολλές ώρες γιατί είμαι και μάνα και πρέπει να περνώ χρόνο με το παιδί μου, ότι δεν θα το εκτιμήσει κανένας στο τέλος και μου υπενθυμίζει με χιούμορ ότι η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι... Ακόμα ρωτά πίσω από την πλάτη μου για τη δουλειά μου, με πόσους και ποιούς μίλησα, αν έχω φόρτο εργασίας, αν συναντώ τον μάστρο, μέχρι τί ώρα κάθομαι στο γραφείο και άλλα... Περιμένει εναγωνιωδώς να κάμω λάθος. Α! έμαθα επίσης πως με κατηγορεί σε νέους συναδέλφους λέγοντας τους να με έχουν σε απόσταση και πως δεν πρέπει να μου έχουν ιδιαίτερη εμπιστοσύνη και πως «μιλώ» υπονοώντας ότι είμαι κάρφα. Πρόσφατα αντιλήφθηκα ότι έχει και συνεργό...

Συνεργός του Dick είναι η bitchy Milf. Η Milf είναι ψεύτισσα, κουτοπόνηρη, αλαζονική, κουτσομπόλα, που της αρέσει να δημιουργεί παρεξηγήσεις και να σχολιάζει άτομα, καταστάσεις και ιδιαίτερα τις όποιες σεξουαλικές σχέσεις. Είναι at her early fiftys και αγαπά ιδιαίτερα τους νεαρούς άντρες του γραφείου. Σε χαρακτήρα είναι τρισχειρότερη από τον Dick. Εμένα με αντιπαθεί γιατί αντιλήφθηκα ότι εκμεταλλευόταν καταστάσεις και ονόματα για να κάμνει τες δουλειές της και να κάμνει και την σπουδαία σε κάποιους κύκλους της Λευκωσίας. Μαζί μου το αντιλήφθηκαν και άλλοι αλλά επειδή εγώ της είπα τί έμαθα (το ζώον ) επειδή μου αρέσει να λέω στον άλλο ευθέως τη γνώμη μου για κάτι που τον αφορά, αυτή θεώρησε ότι εγώ το «έφτασα» στον προϊστάμενο της ο οποίος την υποβάθμισε αφού την ξέχεσε. Επίσης δεν με αντέχει επειδή ανέθεσαν σε μένα κάποια από τα καθήκοντα της (που είχαν prestige και έκοβε φλέβα για να τα πάρει) μετά που την επήραν πρέφα.

Εντωμεταξύ ορισμένοι από τους συναδέλφους έρχονται σε μένα για θέματα που θα μπορούσε να χειριστεί o Dick και η Milf λόγω του υπεροπτικού στύλ συμπεριφοράς τους και οι πλείστοι μου λένε τί κάνουν ή λένε τα δύο τους για μένα. Στην αρχή πληγωνόμουν. Ύστερα κατάλαβα ότι ότι και να κάμω δεν πρόκειται να με αγαπήσουν ποτέ!!! Όντας μουσιαμμάς/βλάκας (διαλέξετε ανάλογα) δεν αντέδρασα μέχρι στιγμής . Αλλά προβληματίζομαι.... Είναι δυνατό ο Dick και η Milf να καταφέρουν να με βλάψουν; Λες με τις κατηγορίες και τις διαβολές τους να πετύχουν το σκοπό τους και να χαλάσουν ότι εγώ με πολύ κόπο και θυσίες κτίζω;

Η Milf έχει χύσει πολύ δηλητήριο για το άτομο μου. Αυτό το αντιλήφθηκα σε μια «αξιολόγηση» όταν πληροφορήθηκα ότι οι απόψεις για το άτομο μου διϊστανται. Δηλ όσοι σχετίζονται ή είχαν συνεργαστεί μαζί μου δήλωναν πανευτυχείς και μιλούσαν για μένα με τα καλύτερα λόγια θεωρώντας ότι είμαι το μέλλον και κάποιοι άλλοι που δεν με ήξεραν καλά και δεν έχουμε συνεργαστεί ποτέ, είχαν αρνητική εικόνα για μένα και πίστευαν ότι δεν θα πρέπει να προωθηθώ στην ιεραρχία... Η πρόσφατη εξέλιξη απέδειξε ότι αυτοί που επενδύουν σε μένα κατάφεραν να περάσει το δικό τους... για την ώρα. Όμως μου είπαν για τις αντιρρήσεις που είχαν οι άλλοι και καταστεναχωρήθηκα..

Ούφ! Πραγματικά απορώ με κάποιους ανθρώπους....

Lenny Kravitz - Fly away - Live Rock in rio

Life changing decisions

Βρίσκομαι σε μια κατάσταση πρωτόγνωρη. Είμαι μαζί με τον σύντροφο μου 12 χρόνια. Ζήσαμε μαζί φοιτητική ζωή, είχαμε κοινούς φίλους από το σχολείο, μεγαλώσαμε, βρήκαμε δουλειές, κάναμε παιδί...

Έντονα προγράμματα, πολλές ώρες απουσίας από το σπίτι, ταξίδια μόνοι, να περνούν μέρες, εβδομάδες, μήνες, χρόνια. Τώρα βλέπω πιό καθαρά από ποτέ ότι αλλάξαμε. Ο καθένας ξεχωριστά σε μια δική του προσωπική πορεία δημιούργησε χαρακτήρα, ιδεολογία, άποψη.

Μας χωρίζουν πολλά και σημαντικά. Μας ενώνει ένα κρεβάτι και ένα παιδί.

Πάντα έλεγα ότι είναι καλύτερα να χωρίζεις παρά να μένεις σε μια σχέση που δεν σε γεμίζει. Είναι όμως καλύτερα;

Ο έρωτας έχει χαθεί. Στη θέση του βρίσκεται η αγάπη, η εκτίμηση, η φιλία, η συνήθεια. Δεν θέλω όμως να βλέπω τον σύντροφο μου σαν συγκάτοικο. Είναι φορές που αποφασίζω να χωρίσω, ύστερα σκέφτομαι το γιό μου. Δεν θέλω να είναι παιδί χωρισμένων γονιών μες τούτη τη ρατσιστική σκατοκοινωνία που ζούμε.

Σκέφτομαι και τον σύντροφο μου που ζεί σε ένα παραμύθι. Ενώ νοιώθει την αλλαγή αισθάνομαι πως δεν τη δέχεται. Του αρέσει η ιδέα μας. Του αρέσει η εικόνα μας. Μαζί. Θα τον πληγώσω αφάνταστα αν του πώ ότι ο έρωτας μου για εκείνον έχει σβήσει.

Να παραμείνω έτσι απαθής; Νομίζω δεν θα το αντέξω. Να πληγώσω αυτούς που αγαπώ για να νοιώσω εγώ καλά; Αν χωρίσω αισθάνομαι ότι θα ηρεμήσω, θα βρώ τον εαυτό μου και σίγουρα θα είμαι πιο ευτυχισμένη. Αν μείνω ζωντανή νεκρή σε αυτή τη σχέση θα είναι οι δικοί μου ευτυχισμένοι.

Δίνω τα πάντα για τους άλλους. Για τους φίλους μου, την οικογένεια, τους γύρω μου.
Θέλω και γώ να νοιώσω καλά. Γιατί νοιώθω όμως πως για να ευτυχήσω πρέπει να φερθώ με τρόπο εγωιστικό; Έτσι αισθάνομαι. Ότι αν αποφασίσω να χωρίσω για να είμαι εγώ καλά άσχετα εάν οι άλλοι θα είναι χάλια, θα πάρω την πιο εγωιστική απόφαση της ζωής μου.

Απεχθάνομαι τους εγωιστές...